uczyć się pisać

См. также в других словарях:

• wiersz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «utwór pisany mową wiązaną, ukształtowany przez rytm, często także przez rym; krótki utwór poetycki, charakterystyczny układ takiego utworu» Wiersz okolicznościowy, patriotyczny, miłosny. Wiersze dla dzieci. Wiersz na …   Słownik języka polskiego

• stawiać — ndk I, stawiaćam, stawiaćasz, stawiaćają, stawiaćaj, stawiaćał, stawiaćany 1. «umieszczać na czymś lub gdzieś jakąś rzecz; ustawiać gdzieś kogoś lub coś» Stawiać dzbanek, filiżanki, talerze na stole. Stawiać meble w pokoju. Ostrożnie stawiał nogi …   Słownik języka polskiego

• chaotycznie — chaotycznieej przysłów. od chaotyczny Mówić, pisać, uczyć się chaotycznie. Rozrzucić coś chaotycznie. Coś dzieje się chaotycznie …   Słownik języka polskiego

• uczenie — ↨ uczenie się I n I rzecz. od uczyć (się). II uczenieej «w sposób uczony, zgodnie z zasadami nauki; mądrze, naukowo (czasem z odcieniem negatywnym, ironicznym)» Mówić, pisać uczenie …   Słownik języka polskiego

• kreślić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, kreślićlę, kreślićli, kreśl, kreślićlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wykonywać rysunek techniczny, wykres, szkic itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kreślić plan budynku. Komputer… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• układać — ndk I, układaćam, układaćasz, układaćają, układaćaj, układaćał, układaćany ułożyć dk VIb, układaćżę, układaćżysz, ułóż, układaćył, układaćżony 1. «kłaść, umieszczać coś w określonym porządku, w pewnej kolejności, według jakiejś zasady;… …   Słownik języka polskiego

• Древнепольский язык — Страны: Польша (до XVI века) Вымер: К началу …   Википедия

• nowy — nowywi, nowywszy 1. «nie zniszczony, niedawno zrobiony, nabyty; świeżo powstały, świeżo założony» Nowy kapelusz. Nowe rękawiczki, ubranie. Nowy samochód. Nowe meble. Nowe domy, osiedla. Rzecz całkiem nowa, prawie nowa, zupełnie nowa. Wszystko… …   Słownik języka polskiego